Appie, lieve jongen. Waarom jij? Het is oneerlijk.
De wereld staat stil. De leukste en mooiste persoonlijkheid van de hele voetbalwereld is ongelofelijk hard getroffen door het noodlot. Al sinds je 13 was werd er met superlatieven naar je gegooid. De nieuwe Cruijff, werd je zelfs sporadisch genoemd. Jarenlang werd je geroemd en nooit, maar ook nooit, heb ik je één teken van arrogantie zien vertonen. Een knuffel aan de kantinejuffrouw, lachen met de mensen van Ajax TV. Jij bent geweldig.
Ik kan niet zeggen dat ik je grootste fan ooit ben, daarvoor was ik niet vaak genoeg op de Toekomst. Maar man, wat geef ik veel om jou. De manier waarop jij schitterde, waarop je voetbal het plezierige spel liet zijn wat het hoort te zijn. Maar bovenal, hoe je met je ongelofelijke persoonlijkheid mensen liet lachen. Het is oneerlijk.
Ik weet niet hoe het nu verder met je is, Appie. Voetbal boeit me nu geen ene moer meer, het is je persoonlijkheid die het meest van belang is. Ik hoop dat je je familieleden ziet opgroeien, dat je je ouders kan laten glimlachen en met Ajacied kunt huilen om wat er gebeurd is. Ik hoop dat je ooit schaal nummer 34 op kan tillen voor een massa jankende mensen. Samen met je vriend Donny, of samen met Hakim.
Appie, het is oneerlijk. Nummer 34 zal wat mij betreft nooit meer gebruikt worden. Het zien van het getal 34 zal voor mij zijn als het zien van het getal 14. Maar we mogen niet vergeten dat je er nog bent. De persoonlijkheid van Appie Nouri is er nog steeds.
Appie, we houden van je. We gaan je nooit vergeten, knul. Stay strong.
